Ενα ακόμη νέο τραγούδι στη μνήμη των αδικοχαμένων ανθρώπων στο ατύχημα του τρένου στα Τέμπη. 

Αυτή τη φορά από έναν δικό μας Syn-άνθρωπο.  

Τους στίχους έχει γράψει ο Αλέξανδρος Στεφόπουλος και την μουσική ο Τριαντάφυλλος Ψαραδάκος. 

Ωφείλουμε να μην ξεχνάμε... 

Δελτίο Τύπου

Ευχή όλων των Ανθρώπινων Ανθρώπων είναι, να μην υπάρχει καμμιά ανάγκη να γράφονται τέτοια τραγούδια. Έχουν περάσει δυόμιση χρόνια σχεδόν, απ’ το αδιανόητο Έγκλημα των Τεμπών κι ακόμα φλυαρούμε σ’ αυτόν τον τόπο, σκυλεύοντας με κάθε τρόπο τους 57 (επισήμως...) ανθρώπους που εξαϋλώθηκαν. Κάποιοι έχουμε μνήμη και με ό,τι μέσον διαθέτουμε θα προσπαθούμε να διατηρηθεί η συλλογική μνήμη... Γιατί όταν ο Άνθρωπος ξεχνάει, είναι μαθηματικά βέβαιο πως οι τραγωδίες θα επαναληφθούν. 

Το «Πάμε κι Όπου Βγει», είναι η ελάχιστη Συγγνώμη μας στους 57 ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας με τρόπο εγκληματικό στις 28 Φεβρουαρίου 2023. 

Ερμηνεία: Στέλιος Μυλόβας Γιώργος Παναγόπουλος 

Μουσική: Τριαντάφυλλος Ψαραδάκος 

Στίχοι: Αλέξανδρος Στεφόπουλος 

Πλήκτρα: Τριαντάφυλλος Ψαραδάκος 

Κιθάρες: Λευτέρης Ψαραδάκος 

Mastering: Ανέστης Ψαραδάκος 

Home Studio “Κακιά Θάλασσα’’ 

Γραφιστικά: Κάτια Ρίσκα 

Video: Αλέξανδρος Στεφόπουλος 

 Πάμε κι όπου βγει 

Αυτό το τρένο σκοτεινό πάνω στις ράγες 

Στην τελευταία του στροφή μέσα στη νύχτα

Θ’ αυτομολήσει θα χαθεί μες στις αντάρες 

Απ’ του συστήματος θα βγει τα νταηλίκια 

Είναι ανήμερο θεριό, τυφλό και πάει 

Κύκλωπας που ‘χασε το φως του και δεν ξέρει 

με το ‘να μάτι του σβηστό χοροπηδάει 

σαν άδεια τρέλα Καφκική σε ξένα μέρη 

Αυτό το τρένο σκοτεινό πάνω στις ράγες 

Στην τελευταία του στροφή 

Είναι η ώρα κι η στιγμή, το πλήρωμα του χρόνου 

Μια εκατόμβη πορφυρή στην αγκαλιά του Κρόνου 

Είναι βρισιά για τη ζωή κι ανίερη θυσία 

Αυτό το «πάμε κι όπου βγει» είναι λεηλασία 

Αυτό το τρένο σκοτεινό 

Αυτό το τρένο που μετρά προς το μηδέν και πάει 

Ανέμελο και γελαστό κι όλο σφυράει 

Τη μοίρα του την αγνοεί, σαν μοιρα να μην έχει 

Σα να ‘ναι ουράνιο πουλι π’ ολο πετάει και τρέχει 

Αυτό το τρένο σκοτεινό πάνω στις ράγες 

Στην τελευταία του στροφή 

Είναι η ώρα κι η στιγμή, το πλήρωμα του χρόνου 

Μια εκατόμβη πορφυρή στην αγκαλιά του Κρόνου 

Είναι βρισιά για τη ζωή κι ανίερη θυσία 

Αυτό το «πάμε κι όπου βγει» είναι λεηλασία 

Είναι η ώρα κι η στιγμή, το πλήρωμα του χρόνου 

Μια εκατόμβη πορφυρή στην αγκαλιά του Κρόνου 

Είναι βρισιά για τη ζωή κι ανίερη θυσία 

Αυτό το «πάμε κι όπου βγει» είναι λεηλασία 

Αυτό το τρένο σκοτεινό 

Αυτό το τρένο δεν μπορεί να επιβραδύνει 

Ν’ αλλάξει την διαδρομή, να βγεί απ’ την δύνη 

Σαν χορευτής θ’ αναληφθεί κι όλοι μαζί του 

Με ένα μπαμ και μια κραυγή κι εγώ μαζί του 

Αυτό το τρένο σκοτεινό πάνω στις ράγες 

Στην τελευταία του στροφή

Αυτό το τρένο σκοτεινό για τόσα χρόνια

Απόψε πάει στον ουρανό, μαζί του χελιδόνια

Για των ανθρώπων τη σκουριά, καινούρια άστρα

Πενήντα εφτά σταυροκαρφιά, φωτιά στα κάστρα

Αυτό το τρένο σκοτεινό πάνω στις ράγες

Στην τελευταία του στροφή

Το τραγούδι στο YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=xiUzjorK88c